تلاوت قرآن برای اهل کتاب (قرآن)بنا به آیات قرآن، پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله آیات قرآن را برای اهل کتاب تلاوت می‌کردند. ۱ - اثر تلاوت قرآن برای اهل کتابتلاوت آيات قرآن براى اهل کتاب، موجب ایمان برخى از آنان: «الَّذينَ ءاتَينهُمُ الكِتبَ مِن قَبلِهِ هُم بِهِ يُؤمِنون • واذا يُتلى عَلَيهِم قالوا ءامَنّا بِهِ انَّهُ الحَقُّ مِن رَبّنا انّا كُنّا مِن قَبلِهِ مُسلِمين؛كسانى كه قبلًا کتاب آسمانی به آنان داده‌ايم به آن (قرآن) ايمان مى‌آورند. و هنگامى كه آيات قرآن بر آنان خوانده شود مى‌گويند: به آن ايمان آورديم؛ اين حقيقتى از سوى پروردگار ماست؛ ما پيش از اين نيز مسلمان بوديم.» ۲ - تلاوت‌كننده قرآن براى اهل كتابپیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، تلاوت‌كننده آيات قرآن براى اهل كتاب: «لَم يَكُنِ الَّذينَ كَفَروا مِن اهلِ الكِتبِ والمُشرِكينَ مُنفَكّينَ حَتّى تَأتِيَهُمُ البَيّنَه • رَسولٌ مِنَ اللَّهِ يَتلوا صُحُفًا مُطَهَّرَه؛کافران از اهل كتاب و مشرکان مى‌گفتند: دست از آيين خود بر نمى‌دارند تا دليل روشنى براى آنها بيايد، پيامبرى از سوى خدا بيايد كه كتب پاک آسمانى را بر آنها بخواند» ۳ - تلاوت سرگذشت پسران آدممحمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله، موظّف به تلاوت سرگذشت پسران آدم علیه‌السلام براى اهل كتاب و بنی‌اسرائیل: «ياهل الكِتبِ قد جاءكُم رَسولُنا يُبيّنُ لكُم على فترةٍ مِن الرُّسُلِ ان تقولوا ما جاءنا مِن بشيرٍ ولا نذيرٍ فقد جاءكُم بشيرٌ ونذيرٌ واللَّهُ على كُلّ شى‌ءٍ قدير • واذ قال موسى لِقومِهِ يقومِ اذكُروا نِعمة اللَّهِ عليكُم اذ جعل فيكُم انبِياء و جعلكُم مُلوكًا وءاتكُم ما لم يُؤتِ احدًا مِن العلمِين • واتلُ عليهِم نبأ ابنى ءادم بِالحقّ اذ قرَّبا قُربانًا فتُقُبّل مِن احدِهِما ولم يُتقبَّل مِن الأخرِ قال لَاقتُلَنَّكَ قالَ انَّما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ المُتَّقين؛اى اهل كتاب! پيامبر ما، پس از فاصله و فترتى ميان پيامبران، به سوى شما آمد؛ در حالى كه حقايق را براى شما بيان مى‌كند؛ تا مبادا بگوييد: نه بشارت‌دهنده‌اى به سراغ ما آمد، و نه بيم‌دهنده‌اى. هم اكنون، پيامبر بشارت‌دهنده و بيم‌دهنده، به سوى شما آمد. و خداوند بر هر چيزى تواناست. ياد كنيد هنگامى را كه موسی به قوم خود گفت: اى قوم من! نعمت خدا را برخود به ياد آوريد هنگامى كه در ميان شما، پيامبرانى قرار داد؛ و از اسارت فرعونيان رهايى بخشيد و شما را حاكم و صاحب اختيار خود قرار داد؛ و به شما نعمتهايى داد كه به هيچ يک از جهانيان نداده بود. و داستان دو فرزند آدم را به درستى بر آنها بخوان: هنگامى كه هر كدام، كارى براى تقرّب انجام دادند؛ امّا از يكى پذيرفته شد، و از ديگرى پذيرفته نشد؛ برادرى كه عملش مردود شده بود، به برادر ديگر گفت: به خدا سوگند تو را خواهم كشت! برادر ديگر گفت: (من چه گناهى دارم؟) زيرا خدا، تنها از پرهیزگاران مى‌پذيرد.» ۴ - پانویس
۵ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۸، ص۵۰۵، برگرفته از مقاله «تلاوت قرآن برای اهل کتاب». |